ข้ามไปที่เนื้อหา

สกอตต์ สกอฟิลด์

เพื่อรำลึกถึงสก็อตต์ สโคฟิลด์ (18 พ.ค. 05 – 1990 พ.ย. 01)

ขอน้อมรำลึกถึงลูกชาย พี่ชาย หลานชาย หลานชาย ลูกพี่ลูกน้อง และเพื่อนคนพิเศษของใครหลายๆ คน เป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคนที่รู้จักเขา รักเสมอ ไม่เคยลืม

ฉันเขียนถึงคุณในสวรรค์ ฉันไม่แน่ใจว่าฉันควรจะเริ่มต้นที่ไหน
ถ้อยคำที่เปื้อนน้ำตาที่ฉันส่งถึงคุณนั้นมาจากหัวใจที่แตกสลายของฉัน
คุณสอนให้โลกรู้จักความเมตตากรุณาที่แท้จริงและคุณก็อยู่เคียงข้างฉันเสมอ
คุณสอนให้โลกรู้จักความสุขและเสียงหัวเราะคือกุญแจสำคัญ
จดหมายของฉันสั้นเกินไป ฉันกำลังดิ้นรน นั่นคือความจริง
โลกดูเจ็บปวดและว่างเปล่าเมื่อไม่มีคุณ
ฉันปิดผนึกจดหมายนี้ด้วยจูบและส่งมันออกไป
แล้วจู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงคุณ นี่คือคำพูดที่คุณอยากจะพูด

ที่รักของฉัน ฉันเคยได้ยินคุณมาก่อนที่ปากกาของคุณจะเริ่มเขียน
จิตวิญญาณของฉันอยู่กับคุณทุกวันและผ่านความมืดของคืน 
แม้ว่าฉันจะอยู่บนสวรรค์แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะจากไป
มองไปรอบๆ แล้วเห็นว่าจิตวิญญาณของฉันยังคงมีชีวิตอยู่
เมื่อดวงดาวส่องแสงในยามค่ำคืน หัวใจของฉันคือสิ่งที่คุณมองเห็น
และเมื่อคุณฝันถึงความฝันอันอ่อนโยน หัวใจของคุณอยู่ที่นี่กับฉัน
อย่ากังวลถ้าหัวใจคุณรู้สึกเจ็บปวด ด้วยความช่วยเหลือของฉัน ความเจ็บปวดจะบรรเทาลง
อย่ากังวลถ้าคุณอยากร้องไห้ ฉันจะช่วยเช็ดน้ำตาให้คุณ
โปรดเฉลิมฉลองชีวิตที่เราเคยแบ่งปันให้กับความทรงจำของฉัน
และพูดถึงช่วงเวลาดีๆ มันทำให้จิตใจของฉันร้อนรุ่ม
หากตอนนี้คุณไม่เชื่อว่าฉันจะยังคงปกป้องคุณจากอันตรายได้
จนถึงวันที่เราจะพบกันอีกครั้งและฉันอุ้มคุณไว้ในอ้อมแขน…

เรเชล เลิฟเดย์ เมษายน 2010